یک آشنا

قبلا جور دیگه ای فکر می کردم ولی هرچی بیشتر میگذره ، مطمین تر میشم که ما همه سرایداری بیش نیستم برای ایران

می‌رود جایز نیست ! رفته ! بله شرافت رفته و دیگر نیست ! 

تا دیروز هرچی میخواستی بخری 3 برابر قیمت معمول میفروختند با این استدلال مزخرفت که "باید بخرم به جاش بذارم" ؛ الان هرچی میخوای بخری ؛ با همون سه برابر قیمت می فروشند و الان استدلال می کنند "با دلار گران خریدم" ! 

یکی هم نیست بگه خوب لعنتی اون موقع که با دلار ارزون خریده بودی و سه برابر قیمت میفروختی ؛ چطور اون موقع نمیگفتی با دلار ارزون خریدم ارزون میدم  ؟! وقتی که مرجوعی انبارت رو تو گرونی داشتی میفروختی کم سود کردی که الان نگرانی ؟ وقتی که سود خودت رو هم به دلار حساب میکردی کم سود کردی ؟

+ وقتی یه میکروکنترلر 1800 تومنی رو 10000 تومن باید بخری آیا اعصاب میمونه به آدم ؟ 

+ حداقل 3 نفر رو میشناسم که از کار تخصصی خودشون رفتن بیرون و در حال دلالی هستند ! مملکت دلال پرور همینه ! نگاه کنید لذت ببرید

 بر خلاف چیزی که فکر میکنیم یا حتی باور داریم ، آزاد و مختار نیستیم !  آزادی مفهومی فراتر از آن چه می پنداریم دارد ، و اختیار آن چیزی است که نسل هاست از یاد برده ایم 

آنچه تحت عنوان اختیار یا آزادی از آن نام میبیرم تنها سرابی است که حتی جرات ندارم قدم برداشته و بدان نزدیک شویم.

درکش زیاد سخت نیست ، فکر کنید از صبح تا به حال به چه موضوعاتی اندیشیده اید ، و آیا واقعا خود تصمیم گرفته اید که به چنین موضوعاتی بیندیشید ؟

بلی آزادی این است ؛ اسارتی خود خوانده !

جایی که اراده و اختیار وجود ندارد، ایمان دارای بیشترین مطلوبیت است ...

#نیچه

وجدان داشت ! 

اما دست نخورده بود!

داشتم فکر میکردم چقدر جهان جای گندی است ، عده ای ؛ عده دیگری را می درند چون متفاوت فکر می کنند ، عده دیگری ؛ عده ای را میدرند چون اصلا فکر می کنند ! اسمش را گذاشته اند تروریسم ! 

«داماهی» یک گروه ایرانی است که در سال 1393 توسط دارا دارایی (نوازنده‌ی باس و سرپرست گروه)، حمزه یگانه (نوازنده‌ی کیبورد و بنجو)، ابراهیم علوی (نوازنده‌ی گیتار و عود)، رضا کولغانی (خواننده) و شایان فتحی (نوازنده‌ی درامز و پرکاشن) تشکیل شد. باهم قطعه دیوانه از این گروه را میشنویم.

دریافت

می‌ترسُم از این کشور خُوسیده‌ی خوشبخت

بیدار بشُم این طرف مرز نباشی

 

تو خو زمین باشُم و بارونی و گندم

بیدار بشُم اما کشاورز نباشی

 

می‌ترسُم از اینجا بری و خونه بُرُمبه

له شُم تو به معماری آوار بخندی

 

آواره بشُم مملکتُم دست تو باشه

هیهات اگر ارتش موهاتِ نبندی

 

دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید

می‌ترسُم از اون لحظه که دیوونه نِباشی

 

هی پُست کنُم عمر عزیزُم در خونه‌ت

یک عمر کِسی در بزنه خونه نِباشی

 

ایجاد شدی توی تَنُم مثل یه بحران

بحران شدُم از بوسه‌ی ایجاد شونده

 

پایان غم‌انگیزه، خودُم منتظرُم هست

می‌ترسُم از این لحظه‌ی فرهاد شونده

 

افسار پریشونی من دست خودَم نیست

جن رفته در این شعر، در این وزن عروضی

 

می‌ترسُم از این حیف شدن، حیف اگر تو

حتی به منِ پاره شده چشم ندوزی

 

دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید

می‌ترسُم از اون لحظه که دیوونه نباشی

 

هی پُست کنُم عمر عزیزُم در خونه‌ت

یک عمر کِسی در بزنه خونه نباشی

+ ولی قول بده که مراقب خودت باشی ؛ به غیر تو کسی رو ندارم 

- مراقبم دیوونه ! مگه جنگه ! ؛ سربازیه دیگه تمام میشه زود

#تسلیت_اهواز

#حمله_تروریستی_اهواز

اینکه می‌گویید اگر خدا را سمیع و بصیر و شاهد و مرید ندانم...، پس خدایی که به آن معتقدم چگونه است، با این سوال شما مرا به خودتان بد گمان می‌سازید زیرا من فکر می‌کنم که شما کمالاتی بالاتر از صفات فوق نمی‌توانید تصور کنید. من از این فکر شما تعجبی نمی‌کنم؛ زیرا اگر «مثلث» را زبان می‌بود خدا را کامل ترین مثلث‌ها می گفت و «دایره» نیز ذات خدا را اکمل دایره‌ها می خواند؛ همینطور هر موجودی صفات خاص خود را به خدا نسبت می‌دهد.

این روزها هر جا رو میبینی لباس سیاه پوشیدن و دارند برای امام حسین عزاداری نه بهتر بگم تو سر و کله هم می زنند ! 

میدونید ؛ به نظر من عزاداری کردن و این فعلی که داره حادث میشه تحت عنوان عزاداری فرسنگها فاصله داره ؛ البته این که خود عزاداری کردن رو هم درک نمی کنم ! حالا بعد بیشتر توضیح میدم چرا

پریشب داشتم از جایی رد میشدم هیئتی رو دیدم که مداح محترم به هزار شیوه و زحمت سعی می کرد مردم رو به گریه واداره ! اصولا ملاک مداح خوب بودن و بیشتر پول به جیب زدن (البته هنوزم انسان های نجیبی هستن که امام حسین رو با پول عوض نمی کنند) درصد آدم هایی است که توی مجلس گریه کرده و هر غش هم صد امتیاز و ده سکه دارد !

همین نگان دون باعث شده که راه رو اشتباه بریم ؛ اشتباه نکنید ؛ عزاداری برای امام حسین رو کاری پسندیده میدونم ولی واقعا منظورم عزاداری است نه فعل جاری که به عنوان عزاداری باب شده !

چه میشد اگر ملاک مداح خوب بودن ؛ به فکر فرو بردن مردم بود ، این که هدف امام چه بوده ؛ چرا جان خود و همراهان خود را برای آن هدف بزرگ قربانی کرده اند ؟!

چه میشد اگر به جای حس حس و گوپس گوپس و کوبیدن چاقو و قمه به فرق سر فکر کردن و هدف والای امام حسین را به آدم ها یاد آوری میشد ؟!