نویسنده خوبی نیستم ، ولی در عوض خواننده خوبی هستم ، مطالب زیبایی که چیزی رو یاد بگیرم ، فکر جدیدی رو برام تداعی کنه رو دوست دارم ، سعی میکنم ناشناس بمونم ، هرچه کمتر بشناسی و کمتر شناخته بشی ، کمتر قضاوت میشی ! {ولی این یارو که دامنه رو ازش خریدم ، گیر داده که دامنه رو باید به نام خودت کنی... ، تا حالا که به نام خودم نکردم! ، ببیننم تا کی دووم می آرم}
قبل از اینکه بیام بیان ، تو وردپرس می نوشتم ، چند سالی هست که بستنش و قابل مشاهد نیست ، صبر کردم تا یه سرویس در خور بیاد مثل همین بیان. که اومدم بیان ! 
با این که تازه اومدم ، دوستان خیلی خوبی پیدا کردم ، دوستانی که شاید نشناسمشون ، اما میفهممشون! ، فکر میکنم مهم ترین قضیه همینه!
این چند روز تو بلاگ های زیادی چرخیدم ، ولی خیلی هاشون جفنگ بودن ، ارزش حتی یه بار خوندنم نداشتن متاسفانه ، از آدمایی خوشم میاد که می نویسن ، رو کاغد فکر میکنن ، چند تایی پیدا کردم ، دنبالشون میکنم ، دوستشون دارم ، اسم نمی آرم ، ولی خودشون میدونن ، همه رو عمومی دنبال میکنم.
هرچند که اونقدرا خوب نمی نویسم که لینک بشم ، دنبال بشم ، راستش زیاد اهمیت نمیدم ، چون اگر مینویسم ، برای خاموش کردن دغده های درونیم هست نه تایید شدن و تحصین شدن ، هرچند این دو باعث انگیزه بیشتری میشن.
و از همینجا ، از همه دوستان خوبم تشکر میکنم ! {همه اونایی که دنبالشون میکنم ، همه اونایی که دنبالم میکنن }.