آن طور زیست کن که باید!

خیلی وقت ها خیلی ساده از کنار خیلی از موضوعات می‌گذریم بدون آن که برایمان آن چنان اهمیت داشت باشد که آیا راه درست چیست، آیا اصلا درست و غلطی در خصوص آن مساله وجود دارد یا خیر اما باید دقیق بود، خیلی دقیق بود بعضی چیزها هستند که اگر از دستشان بدهیم دیگر به هیچ قیمتی قادر نخواهیم بود که مجددا آنها را به دست بیاوریم.

جوری زندگی کنید که اگر به گذشته نگاه کردید حسرت و غصه ای در دل نداشته باشید

۰۱/۱۲/۲۷ ۵ نظر ۲
یک آشنا

تلخ

دردناک‌ ترین چیز آن است که انسان

              «‏حقش» را «‏آرزو» کند...

۰۱/۱۲/۲۱ ۳ نظر ۶
یک آشنا

گم اندر گم !

فرض کنید شما تولید کننده اید و دارید محصولی با استانداردهای بین المللی و با کیفیت تولید می‌کنید، خوب منطقا دوست دارید که در بازارهای جهانی سهمی داشته باشید و کیست که از درآمد ارزی بدش بیاد اونم با این اوضاع قاراش میش دلار :)

پس چرا همه شرکت های خرد صادر کننده درشون رو تخته کرده اند رو رفته اند ؟× بذارید با یه مثال ساده عمق فاجعه رو نشون بدم بهتون، چیزی که ما تجربه می‌کنیم اینه که برای مواد اولیه برخی رو دولت کمک میکنه و ارز نیمایی میده به قیمت ۲۸۵۰۰ اما بخش دیگری از مواد اولیه آزاده و با دلار ۴۴۰۰۰ تومان خرید میشه و خلاصه بعد از کلی مشقت و دوندگی بلاخره مواد اولیه تهیه میشه و شما خوشحال و سرخوش میری به سر کار تولید و محصول و تولید میکنی و با بدبختی های موجود در راه اینترنت و مارکتینگ مشتری خارجی پیدا میکنی تا اونو صادر کنی و اندکی درامد ارزی داشته باشی

وقتی محصول رو فروختی دولت میگه بیا اینجا ببینم عزیزم، شما از ارز نیمایی استفاده کردی و باید ارزت رو توی سامانه نیما عرضه کنی به مبلغ ۲۸۵۰۰ :|

هرچی هم میخوای بگو عزیزم جان دلم من بیشتر از نصف مواد اولیه ام نیمایی نیست، کیه که قبول کنه، تازه اجازه هم نداری که موارد اولیه ای که شامل ارز نیمایی هستند رو با ارز آزاد خرید کنی - نه دیگه اینا باید ثبت بشن توی سامانه

و این میشود که با خودت میگی مگه دیوانه ام با صادرات ضرر هم بکنم ؟!!!!

پس شد آنچه شد


۰۱/۱۱/۰۵ ۵ نظر ۳
یک آشنا

توقف علائم حیاتی‌‌!

روزهایمان در این ماه‌ها به کندی و با دلهره‌های‌ش از پس هم می‌روند و گاهی نیز تک افتاده شده‌ایم.

مکان‌ها را با آدمهایش را از دست داده‌ایم و احساس می‌کنیم در گوشه هایمان باید کز کنیم تا روحمان سر بخورد به توقف علائم حیاتی‌‌.


۰۱/۱۱/۰۳ ۲ نظر ۱
یک آشنا

باور نمی‌کنم!

باور نمی‌کنم که زندگی همین است.

همین که بر من گذشته است!




۰۱/۱۱/۰۲ ۰ نظر ۰
یک آشنا

تجارت زمان !

همیشه با خودم فکر کردم چی میشد اگر روز ها به جای ۲۴ ساعت مثلا ۳۰ یا ۴۸ ساعت بود چقدر بهتر می‌شد، چقدر بهتر به کارهایی که داشتیم میرسیدیم اما واقعیت اینه که اینطور نیست، اما یکی از معجزه‌های پول اینه که ما رو قادر میکنه زمان رو هم بخریم !
بله اشتباه نخوندید، ما میتونیم با پول زمان بیشتری برای کارهایی که مهم تر هستند از نظرمون خریداری کنیم، چه سرمایه ای ارزشمند تر از زمان و چقدر هیجان انگیزه این مساله :)
این روزها بیشتر و بیشتر دارم زمان میخرم، شاید بتونم به اون کارهایی که باید برسم :)

شما چی ؟ شما از اون آدم هایی هستند که زمان می خرید یا از آن آدم هایی که زمان می فروشند ؟
۰۱/۱۰/۲۷ ۸ نظر ۲
یک آشنا

کسی هست !

خیلی دلم میخوام دوباره شروع کنم به نوشتن

خیلی حرف ها هست که دلم میخوام بزنمشون

ولی یه فعلا خودم دارم جلوی خودم رو میگیرم


۰۱/۱۰/۲۳ ۱۶ نظر ۱۲
یک آشنا

از سلبریتی تا تجاوز!

یه اتفاقی افتاده تو توییتر خیلی ها دارن درباره تجربه تلخ تجاوز به خودشون میگن. تجاوز تلخ ترین اتفاقیه که ممکنه یکی تجربه اش کنه ! واقعا دهشت ناکه!!! تا حدی وحشتناکه این تجربه که میتونم قابل درک نیست برای بقیه.

متاسفانه به دلیل عدم آموزش درست و متاسفانه بخاطر فرهنگ خانواده ها و تابوهای موجود در جامعه قربانی ها تنها کاری که میکنن سوکت است. و این کشنده ترین کاری است که میتوان کرد. حرف نزدن در خصوص موضوعی که اذیتت میکنه مثل زخمی میمونه که قرار نیست هیچ وقت خوب بشه!!

و باز متاسفانه به خاطر قوانین و تعریف اسلامی از تجاوز ! به نظر شرع خیلی از این اتفاقات مصداق تجاوز نیست :(!!

اما سلبریتی کجای این ماجرای غم انگیز واستاده؟ خیلی از تجربه ها رو که خوندم متاسفانه بیشترشون پای یه آدم سرشناسی در میان بود که آدم ها بخاطر علاقه ای که به طرف داشتن خیلی ساده گولش رو خوردن. مثلا طرف نویسنده بوده - یا مترجم بوده یا بازیگر بوده یا شاعر بوده ... بعد بخاطر اعتمادی که وجود داشته تونسته قربانی رو به جای خلوتی بکشونه و .... !

این که از آدم ها بت ساخته بشه خیلی بده که متاسفانه تو جامعه هر روز بیش از پیش داره این اتفاق می افته!! فکر که میکنم هیچ وقتی تو زندگیم هیچ کسی برام یه اسطوره نبوده - افراد زیادی بودن که قلمشون - شعرشون - بازیشون و صداشون رو دوست داشتم ولی من این جنبه از اون فرد رو از شخصیتش جدا می دونستم!! اصلا درک نمیکنم این هیجان آدم ها رو در برخورد با یک آدم سرشناس که هرطور شده میخوان خودشون رو بهش برسونن تا عکس بگیرن امضا بگیرن! خوب که چی ؟

ولی برای خیلی ها اینطور نیست ، متاسفانه دوستان زیادی رو میشناسم که فکر میکنن چون طرف خواننده خوبی است حتما آدم خوبی هم هست.

دوستی دارم که از یک خواننده ای خوشش می آمد، سخت در تکاپو بود که باهاش دوست بشه - قضیه مال حدود ده سال پیشه، خواننده مذکور تازه معرف شده بود و توی سبک خودش جزو اولین نفرها بود که داشت توی ایران کار می کرد. دوستم از علاقه خودش با من صحبت کرد. یادم نمیره بهش گفتم اینطور که تو داری بهش ابراز علاقه میکنی من هرچی بگم فکر خواهی کرد قصد و نیتی دارم ولی بدان و آگاه باش شخصیت آدم ها میتونه خیلی متفاوت از هنرشون باشه خیلی مراقب باش که علاقه چشم هات رو به واقعیت نبنده!!

هیچی بعد از مدتی تلاش دوست شدن - مدتی با هم بودن و الان دوستم از اون آدم و حتی از هنرش هم متنفره!

نمیخوام بگم همه آدم ها یا همه سلبریتی ها آدم های بدی هستند مساله اینه که ما از آدم ها نباید برای خودمون قدیس بسازیم!

۹۹/۰۵/۱۸ ۲۰ نظر ۱۲
یک آشنا

ناممکن‌های شدنی !

سیستم روحیه دهی خودم به خودم به این شکله که مثلا وفتی بخوام کاری رو انجامش بدم برای این که مصمم تر بشم با خودم مرور میکنم وقتی این همه آدم توانستند این کار رو انجام بدهند خوب اگر توام یک آدم معمولی باشی - منطقا باید بتونی انجامش بدی !
خلاصه این که سعی میکنم یه راه منطقی برای دلداری خودم و کنار گذاشتن ترس از انجام کارهایی که برام ترس‌ناک به نظر میرسند داشته باشم. خوب برای من که جواب میده - مثلا همین دوسال پیش که میخواستم گواهی نامه بگیرم همین ترفند باعث شد که ترس از امتحان و افسر و ... کنار بگذارم و گواهی نامه بگیرم.
توی کار هم همینطوره مثلا همین تعمیر گوشی که پست قبلی گفتم - وقتی آدم هایی رو دیدم که اصلا نمیدونستند الکترونیک چی هست و داشتند گوشی ها رو تعمیر می کردند اعتماد به نفس پیدا کردم و خودم دست به کار شدم :)

ولی خوب همیشه اینطور ها هم ساده نیست. گاهی پیش میآد که اخیرا هم بیشتر شده که دست به کاری میزنم که هیچ کسی قبلا انجامش نداده :/ نه این که توی ایران انجامش نداده باشند توی جهان انجامش ندادند ولی این خیلی قضیه رو هیجان انگیز میکنه و البته پر از استرس!
توی این شرایط هیچ تعریف مشخصی از نتیجه خوب وجود نداره باید تمام استانداردها و پارامتر ها رو خودت ایجاد کنی تو هستی که باید بگی چی خوبه و چی بده !  این یعنی پذیرش تمام مسئولیت اتفاق هایی که در اثر تصمیمت ممکنه بیفته.
یکی از این اولین بارها حدود ۴ سال پیش اتفاق افتاد، دوسال طول کشید تا نتیجه گرفته بشه راه های خیلی زیادی رو برای دستیابی به جواب مناسب صرف کردم تهش شد یه مقاله علمی (سر انجام اغلب پروژه هایی که توی ایران هندل میشن)!!!
دومیش دو ماه پیش اتفاق افتاد، دو ماهه که درگیرشم و نمیدونم آخرش چیزی از آب در میآد یا نه - اصلا میشه یا نمیشه ، خوبه گاهی آدم فقط بدونه کارایی که میکنه جواب میده یا نه ! همین دانستن شدن یا نشدن میتونه خیلی چیز ها رو مشخص کنه !(حداقل میشه دید توی خارج سر انجام این مدل پروژه ها چی میشه)
۹۹/۰۵/۰۹ ۹ نظر ۸
یک آشنا

یا بندازش بره یا خودت درستش کن!

همیشه انتخاب موضوع بعد از به مدتی ننوشتن سخته !‌ آدم بیاد از چی بنویسه!، همین میشه یه حلقه تو در تو که هیچ وقتی تمام نمیشه. و سکوت میکنم و سکوت میکنم.

پریروز یه گوشی داشتم که تاچش به فنا رفت. برند گوشی شیائومی بود و کیه که ندونه لوازم و قطعات شیائومی گیر نمیاد یا به سختی گیر میاد و خودتون میدونید دیگه این روزها حتی نمیشه از کنار مغازه موبایلی رد شد. پس باید آستین ها رو بالا زد. نمیخوام نحوه تعمیر چیزی رو آموزش بدم فقط میخوام چند تا نکته بگم که فکر میکنم بدردتون بخوره.

حدود ۷ سال پیش تو یه آموزشگاه فنی حرفه ای قسمت الکترونیک تعمیر موبایل رو آموزش می‌دادم و بعد سر کلاس های عملی‌اش هم شرکت کردم و مدرکش رو گرفتم که انداختم تو کارتون تو انباری. پس بدونید این چیزایی که دارم میگم رو هوا نیست و کاملا واقعیت داره.


گوشی رو خودت درستش کن!

تعمیر گوشی اصلا کار سختی نیست ، فکر کردید تعمیر کارها چکار می‌کنند؟ گوشی رو باز می‌کنند ، قطعه آسیب دیده رو می‌کنن، قطعه سالم رو جایگزین می کنن و تمام.

اگر فکر کردید روی مین برد گوشی دنبال عیب می گردند سخت در اشتباهید، اصلا اینا بلد نیستند نقشه بخونن چه برسه به تحلیل مدار و پیدا کردن عیب. پس برای تعمیر کار شدن یه ست پیچ گوشتی کم دارید و دیدن نحوه باز کردن گوشی تو یوتیوب سایت ifixit.com هم خوبه. اگه بتونی گوشی رو باز کنی حله دیگه :)


چرا گوشی رو نباید بدید تعمیر کار!

این نکته خیلی مهمی است، اگر تعمیرکاری انتخابی شما نتونه گوشی رو درست کنه، دیگه هیچ تعمیر کاری نخواهد توانست گوشی رو درست کنه. 

اینو همون 7 سال پیش که تدریس میکردم فهمیدم نصف کلاس تعمیرکارهای بودن که مدرک میخواستن برای جواز کسب و غالبا می گفتن اگه ما نتونیم گوشی رو درست کنیم جوری خرابش میکنیم که هیچ کس دیگه ای هم نتونه درستش کنه :|، وقتی می پرسیم چرا این کار رو می کنید، می‌گفتن اگه یکی دیگه بتونه درست کنه اعتبار ما زیر سوال میره و مشترها میرن جای دیگه! و اینو توی دو مورد گوشی دوستان دیدم که برده بودن تعمیرگاه و درست نشده بود عملی هم دیدم. البته همه اینطور نیستن

پس گوشی رو ببرین جایی که مطمئن باشید میتونه درستش کنه :|


گوشی خودم چی شد ؟

هیچی پریروز که زنگ زدم قیمت گرفتم قطعه فروشه تاچ و ال سی دی رو گفت 400 ، گوشی رو باز کردم و فرداش که یعنی دیروز باشه رفتم بگیرم گفت شده 500 :/، گوشی رو باز کرده بودم و مجبور شدم بخرم ولی خدایی این قیمت ها داره به نا کجا آباد میره. خریدم و عوض کردم و درست شد. فکر کنم چند صد تومنی به نفعم شد که نبردم تعمیرگاه.

 

+ نظرات دیگه برای همیشه بدون تایید نمایش داده خواهند شد.



۹۹/۰۴/۳۰ ۲۲ نظر ۹
یک آشنا